DSA IC Condemns Ethnic Cleansing by Azerbaijan Government Against Artsakh’s Armenian Population

Translated into Armenian Below /Հայերեն թարգմանությունը հաջորդում է

The Democratic Socialists of America International Committee (DSA IC) strongly condemns attempts by the Azerbaijani government to ethnically cleanse the indigenous Armenian population in Artsakh (Nagorno-Karabakh). We call on the United States to permanently cease all security assistance to Azerbaijan and work toward a lasting peace that respects the fundamental right to self determination for Artsakh’s Armenian population by applying pressure to Azerbaijan, and its close allies, Turkey and Israel.

Artsakh is an ethnically Armenian de facto autonomous region located in Azerbaijan. Armenians have been living in Artsakh continuously for thousands of years and fought to be independent of Azerbaijan due to ongoing oppression by Azeri authorities. The contested status of Artsakh has resulted in two wars since the end of the Soviet Union, including a 44-day war in 2020 which concluded with a tenuous cease-fire brokered by Russia.  

On September 19th, Azerbaijan started a new military offensive against the people of Artsakh, with the intent of ethnically cleansing the population from the enclave. The offensive followed several cargo flights carrying weapons between Azerbaijan and Israel. A ceasefire has been reached, but reports on the ground suggest attacks by Azerbaijan continue. In this latest offensive, at least 200 people have been killed, hundreds more have been injured, and thousands displaced after intense shelling. 

The new military offensive was the latest in a series of genocidal actions taken by Azerbaijan. For the last 9 months, Azerbaijan blockaded the Lachin Corridor, which connects Artsakh to Armenia. Since Azerbaijan closed the corridor, Armenians in Artsakh have experienced severe shortages in food, life-saving medications, fuel, and other crucial supplies. A report issued by Luis Moreno Ocampo, a former chief prosecutor of the International Criminal Court, concluded that through the blockade “a genocide is underway against 120,000 Armenians living in Nagorno-Karabakh.” Finally, Azerbaijan has attacked and made incursions into Armenia-proper, occupying border towns in Armenia. 

Azerbaijan is a strategic ally of the United States and has received hundreds of millions of dollars in security assistance. The United States has repeatedly waived Section 907 of the FREEDOM Support Act to provide military assistance to Azerbaijan despite Azeri aggression toward Armenia and Artsakh. The United States can and should permanently cease all security assistance and weapons sales to Azerbaijan in light of its human rights violations and repeated hostilities. 

The ongoing offensive against Armenia and Artsakh could not continue without support from some of the U.S.’s closest allies. Turkey, a member of NATO, strongly backs Azerbaijan’s ethnic cleansing of Armenians in Artsakh, and Israel, a close U.S. ally, supplies nearly 70 percent of Azerbaijan’s weapons. The Biden administration must apply diplomatic pressure on Azerbaijan, Turkey, and Israel to bring an end to Azeri aggression against Armenians, guarantee Armenians in Artsakh self-determination, and negotiate in good faith with Armenia and Artsakh to achieve lasting peace in the region. Unfortunately, the Biden administration has only emboldened Azerbaijan. 

The broader geopolitical significance of this conflict helps explain the U.S.’s unwillingness to act in support of Armenians. As the Atlantic Council has argued, stronger ties between Azerbaijan and the U.S. can “help counter threats to shared interests emanating from Moscow and Tehran.” Since the imposition of sanctions on Russia by Western nations, Azerbaijan has expanded oil exports to the European Union, increasing the country’s geopolitical significance and negotiating power. Azerbaijan’s status as a “reliable” energy partner to Europe makes transitioning away from Russian oil easier for Western countries. 

Iran borders both Armenia and Azerbaijan and also has significant interests in the region. Azerbaijan has made it clear its assaults on Armenia will continue until Armenia agrees to create the Zangezur corridor, a land corridor through Syunik, the sole Armenian province bordering Iran. Not only would the creation of this corridor result in Azerbaijan controlling part of Armenia’s sovereign territory, but it would also cut off Armenia’s border with Iran and make it more difficult for Iran to access Europe. Iran understandably opposes any change to its sovereign borders, especially because Azerbaijan is a close Israeli ally and already hosts Israeli military bases near the Iranian-Azeri border. 

The U.S. has a clear choice: it can continue to prop up Azerbaijan to weaken Russia and Iran or it can prevent a second Armenian genocide through active diplomacy and an end to weapons sales.


Ինքնաորոշում  Արցախի հայ բնակչության համար

Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների ՍոցիալիստԴեմոկրատների միջազգային կոմիտեն (DSA IC) խստորեն դատապարտում է Ադրբեջանիկառավարության փորձերը էթնիկ զտմանենթարկելու Արցախի հայությանը: Մենք կոչ ենքանում ԱՄՆ-ի կառավարությանը անմիջապեսդադարեցնել բոլոր աջակցությունները Ադրբեջանինև աշխատել խաղաղություն հաստատել որը կհարգի Արցախի հայ բնակչության ինքնաորոշման իրավունքները ճնշում գործադրելով Ադրբեջանի ևնրա մերձավոր դաշնակիցների Թուրքիայի ևԻսրայելի վրա:       

Արցախը ինքնավար տարացք է:  Հայերը ապրում են Արցախում հազարավոր տարիներև պայքարել են իրենց անկախության համար Ադրբեջանական կառավարության կողմից շարունակվող ճնշումների պատճառով: Արցախի կարգավիճակը հանգեցրել է երկու պատերազմների Սովետական Միության փլզումից հետո ներառյալ 44 օրվա պատերազմը 2020 թվականին որի շնորհիվկնքվել է կրակի դադարեցման պայմանագիր Ռուսաստանի միջամտությամբ:

Սեպտեմբերի 19 ին, Ադրբեջանը նոր ռազմական գործողություններ սկսեց Արցախի ժողովրդի հանդեպ էթնիկ զտման ենթարկելու նպատակով: Հարձակմանը հաջորդել էմի քանի զենքակիր բեռնատար օդանավերիթռիչքներ Իսրայելից դեպի Ադրբեջան: Զինադադար է հայտարարվել, բայց ըստ տեղանքի հաղորդագրության, հարձակումները շարունակվումեն: Այս վերջին իրադարցությունների հետեվանքով, 200 մարդկային զոհեր են եղել, հարյուրավոր վիրավորներ և հազարավոր մարդիկ տեղահանվել են ինտենսիվ հրետակոծությունների հետևանքով:         

Նոր ռազմական հարձակումը վերջինն էր ցեղասպանական գործողությունների շարքից, որոնք ձեռնարկվեցին Ադրբեջանի կողմից: Ավելի քան 9 ամիս է ինչ Ադրբեջանը փակել է Լաչինի միջանցքը, որը միացնում է Արցախը Հայաստանին: Դրա պատճառով, Արցախի բնակչությունը սնունդի, դեղորայքների, գազի և այլ կյանքին անհրաժեշտ պարագաների խստագույն պակաս է ունեցել: Միջազգային քրեական դատարանի նախկին գլխավոր դատախազ Լուիս Մորենո Օկամպոիկողմից հրատարակված զեկուցում եզրակացրել է որշրջափակումը “Լեռնային Ղարաբաղում 120000 հայերի նկատմամբ ցեղասպանություն է ընթանում”: Եվ վերջապես, Ադրբեջանը ներխուժել է Հայաստանի տերետորյան և զաֆթել մի քանի հայկական սահմանային քաղաքներ:

Ադրբեջանը ռազմական դաշնակից է ԱՄՆ-ին և հարյուրավոր միլիոն դոլլարի օգնություն է ստացել: Միացյալ Նահանգները բացմիցս հրաժարվել է Freedom Support Act-ի 907 բաժնից Ադրբեջանին օգնություն ցուցադրելու նպատակով, չնայած Ադրբեջանի կողմից Արցախի և Հայաստանի նկատմամբ ցուցաբերած ագրեսիայի: ԱՄՆ կարող է ևպետք է հիմնականորեն դադարեցնի օգնությունը ևցենքի վաճառումը Ադրբեջանին, քանզի դամարդկային իրավունքների ոտնաձգում է և կրկնվող թշնամանք:      

Հայաստանի նկատմամբ ոտնաձգումները չէին շարունակվի առանց ԱՄՆ-ի մոտ դաշնակիցների- Թուրքիայի, որը NATO -ի անդամ է և հաստատակամորեն աջակցում է Ադրբեջանին հայերի էթնիկ զտմանը Արցախում և Իսրայելի ԱՄՆ-իմյուս դաշնակիցը, որը մատակարարում է Ադրբեջանի զինամթերքի 70%: Բայդենի կառավարությունը պետքէ ճնշում գործադրի Ադրբեջանի, Թուրքիայի և Իսրայելի վրա վերջ դնելու Ադրբեջանի ագրեսիային հայերի նկատմամբ, որը կապահովի Արցախի անկախությանը , և աջակցել բանակցություններին Հայաստանիև Արցախի հետ շրջանում խաղաղության վերականգման համար: Ցավոք սրտի, Բայդենի Կառավարությունը միայն խրախուսել է Ադրբեջանին:    

Այս հակամարտության ավելի լայն աշխարհաքաղաքական նշանակությունը օգնում է բացատրելու ԱՄՆ-ի անպատրաստակամությունը ի պաշտպանություն Հայաստանի: Ատլանտիկ Քասլի պնդմամբ, Ադրբեջանի և ԱՄՆ-ի միջև ամուր կապը կարող է օգնել դիմակցել ընդհանուր շահերից բխող սպառնալիքներին Մոսկվաին և Թեհրանին: Արևմուտքի կողմից Ռուսաստանի նկատմամբ պտժամիջոցների սահմանումից ի վեր, Ադրբեջանը ընդլայնել է նաֆթի ներառկումը Եվրոմիություն դրանով բարձրացնելով երկրի աշխարհաքաղաքական նշանակությունն ու բանակցային հզորությունը: Ադրբեջանի կարգավիճակը ինչպես հուսալի էներգիայի գործընկեր դեպի Եվրոպա անցում է կատարում Ռուսական նաֆթից, հեշտացնելով արևմտյան երկրների համար: 

Իրանը, որը սահմաններ ունի Հայաստանի և Ադրբեջանի հետ, նույնպես նշանակալի հետաքրքրություն է ցուցաբերում այս շրջանում: Ադրբեջանը պարզ հայտարարել է որ չի դադարելու մինչև Հայաստանը չհամաձայնվի բացել Զանգեզուրի միջանցքը Սյունիքի միջով, որը զուտ հայկական տերետորյա է Իրանի սահմանությամբ: Այս միջանցքի բացումը ոչ միայն կհանգեցնի Ադրբեջանի բռնագրավումը զուտ հայկական տարածքների, այլ նաև կկառավարի հայ -իրանական սահմանը և կդժվարացնի Իրանի մուտքը Եվրոպա: Իրանը հասկանալիորեն հակադրվում է որևէ փոփոխությունների իր սուվերեգոնի սահմանների, հատկապես նրա համար, որ Ադրբեջանը մերձավոր դաշնակից է Իսրաելին և արդեն ռազմական բազաներ ունի իր երկրի տարածքում Իրան-Ադրբեջան սահմանում:                                                                                                    

ԱՄՆն ունի հասարակ ընտրություն: Նա կարող է աջակցել Ադրբեջանին Ռուսաստանին և Իրանին թուլացնելու համար, կամ նա կարող էկանխել հակական ցեղասպանությունը ակտիվ դիվանագիտական միջոցներով և վերջ դնի զենավաճառությանը: